به گزارش آستان‌خبر، پس از ورود در همان لحظه‌های آغازین دیدار، بغض در گلوی همه آماده ترکیدن بود، نفس‌های عمیقی که به سختی از گلوی معلم بیرون می‌آمد و ابری شدن چشمانش، کافی بود تا صورت بچه‌ها بارانی شود.

نمی‌دانم کسی سراغی از معلمان دیروز، بازنشستگان امروز می‌گیرد یا نه؟ تا حالا شده خبری از کسانی که الفبا را به ما آموختند بگیریم و جویای احوالشان شویم؟ آیا فراموشی، جفا بر کسانی که سال‌ها گرد گچ کلاس را خوردند، نیست؟

خانم خوشدل که بعد از چندین سال در کلاس درس حاضر شده بود می‌گوید، باحساس می‌کنم که الان بر روی کلاس نشسته و چهره‌های ۳۱ سال پیش تک تک شما در جلویم حاضر است.

واقعیتش خانم با گفتن یک جملهدل همه را بدجوری شکست و منقلب کرد، آنجا که گفت: از شما فقط یک خواهش دارم و آن اینکه، وقتی مُردم، شب قبر برایم نماز وحشت بخوانید.

خانم خوشدل می‌گوید،‌ به خدا قسم هیچگاه در دوران حیاتم به این اندازه خوشحال نبوده‌ام، وقتی که می‌بینم شما دانش‌آموزان ما را فراموش نکرده‌اید و قدر دانسته‌اید.

این معلم فرهیخته در سال های تحصیلی ۱۳۷۳ – ۱۳۷۲ بعنوان دبیر مقطع اول ابتدایی به تدریس مشغول بودند.

استاد خوشدل در حال حاضر ۷۲ سال سن دارد و کار خود را به عنوان معلم با طرح پیکار با بیسوادی (حدود ۷ سال) شروع کرد و در سال ۱۳۵۸ به صورت رسمی استخدام آموزش و پرورش شهرستان آستانه‌اشرفیه می‌شود و در مجموع حدود ۳۸ سال در این شهرستان به تدریس و تربیت دانش آموزان در مقاطع مختلف تحصیلی پرداخته است.

پایان پیام/